ใครก็ตาม ไม่ว่าอายุเท่าไหร่ ก็จะเป็นโรคเบาหวานได้ เบาหวานชนิดที่ 1 อาจเป็นอายุตั้งแต่อายุไม่ถึง 1 ขวบ จนถึงอายุ 30 ปี เบาหวานชนิดนี้เป็นเบาหวานที่เกิดจากความผิดปกติของเบต้าเซลล์ในตับอ่อน หยุดผลิตอินสุลินไม่เกี่ยวข้องกับปัจจัยเสี่ยงข้างต้น แต่เป็นปัจจัยปฏิกิริยาอีกมุมของร่างกายที่มีต่อเบต้าเซลล์ในตับอ่อน ไม่จำเป็นต้องมีประวัติในครอบครัว ก็เป็นได้ เป็นเรื่องปัจเจกบุคคล เบาหวานชนิดที่ 2 เป็นได้ตั้งแต่อายุมากกว่า 10 ปีขึ้นไป ที่อ้วนและมีประวัติในครอบครัวเบาหวาน
ปัจจัยเสี่ยงมี่ทำให้เป็นโรคเบาหวาน ได้แก่
1.กรรมพันธุ์
2.วิถีชีวิตความเป็นอยู่สิ่งแวดล้อม
ปัจจัยเสี่ยงทางกรรมพันธุ์ พบได้ว่า มีประวัติคนในครอบครัวเป็นเบาหวาน เช่น พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย พี่ ป้า น้า อา แต่ไม่ได้เป็นเบาหวานทุกชั่วคน เช่น บางทีพ่อแม่ไม่ได้เป็นเบาหวาน แต่มีพี่น้องเป็นเบาหวาน เป็นต้น สำหรับคู่แฝด ถ้าเป็นเบาหวานคนหนึ่ง อีกคนหนึ่งก็จะเป็นเบาหวานแม้ว่าจะไม่ได้อยู่บ้านเมืองเดียวกันก็ตาม เชื้อชาติหรือชาติพันธุ์พบว่า บางเชื้อชาติ เป็นเบาหวานกันมาก
วิถีชีวิตความเป็นอยู่ มีความสัมพันธ์กับการเป็นโรคเบาหวาน ความเป็นอยู่แบบชาวตะวันตก อยู่ดีกินเกิน รับประทานอาหารมันๆหวานๆ ออกกำลังกายน้อย ก็จะเป็นเบาหวานให้ปรากฏได้ชาวพื้นเมืองปาปัวนิวกินีที่ไปอยู่ออสเตรเลีย มีความเป็นอยู่แบบชาวตะวันตก ร่างกายอ้วนพีขึ้น พบว่าเป็นเบาหวาน แต่เมื่อกลับไปยังถิ่นเดิมทำงานในไร่ ปรากฏว่าอาการของเบาหวานหายไป น้ำตาลในเลือดลดลงได้
เมื่ออายุมากขึ้น โอกาสเป็นเบาหวานมีมากขึ้น กลุ่มคนอายุ 65 ปีถึง74 ปี เป็นเบาหวานมากกว่าผู้มีอายุ 25 ปีถึง 44 ปี ถึง 2-3 เท่า คนอ้วนมีโอกาสจะเป็นเบาหวานได้ง่ายขึ้น ยิ่งออกแรงน้อย ขาดการออกกำลังกายจะทำให้น้ำหนักเพิ่มจนเกินพิกัดกลายเป็นคนอ้วน ยิ่งเสริมด้วยอาหารมันๆหวานๆด้วยแล้ว ยิ่งจะอ้วนขึ้นได้ง่าย
สรุปว่าคนที่เสี่ยงต่อการเป็นโรคเบาหวาน ได้แก่
หมายเหตุ
บทความโดย : ศาสตราจารย์เกียรติคุณ นายแพทย์สุนทร ตัณฑนันทน์ จากหนังสือ เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับเบาหวาน , คัดลอกและเผยแพร่โดย : นายไชยพร พลมณี นักสุขศึกษา ศูนย์เบาหวานศิริราช